یولاف وحشی
یولاف وحشی با نام های یولاف پوچ، جو دوسر پوچ و گندم کاهو نیز شناخته می شود. نام علمی این علف هرز Avena fatua می باشد.
وجود یولاف وحشی در غلات باعث افزایش رقابت و درنتیجه کاهش عملکرد و کیفیت محصول میگردد.
یولاف وحشی گیاهی است یکساله و تک لپهای که با بذر تکثیر مییابد. گلآذین خوشهای خیلی باز و مرکب (پانیکول) منظمی دارد که در تمام جهات بهطور یکنواخت رشد می کنند. سنبلچه های آن منفرد و از پهلو فشرده شدهاند. و در هر یک از آنها ۲ تا ۳ گل ریش کدار دیده میشود که معمولاً گل انتهایی آن عقیم است.
روش های کنترل علف هرز یولاف وحشی
پیشگیری:
جلوگیری از ورود بذور علف های هرز به داخل مزرعه توسط آب آبیاری، ماشین های کشاورزی، انسان، دام، کودهای دامی و غیره.
این روش بطور کامل موفقیت آمیز نمی باشد.
مکانیکی:
از طریق وجین علف های هرز توسط کارگر ، کولتیواتور زدن، شخم و غیره صورت می گیرد.
روش های زراعی:
تغییر تاریخ کاشت
به طور کلی کشت گندم در نقاط مختلف ایران در فصل پاییز صورت می گیرد. (حتی گندم های تیپ بهاره) و کشت بهاره گندم بر خلاف بسیاری از کشورهای دیگر در ایران متداول نمی باشد.
اغلب گراس ها و از جمله یولاف وحشی تقریبا به طور همزمان با کشت گندم در مناطق مختلف کشور رویش پیدا کرده و تقریبا همزمان با آن به بذر می نشیند.
طولانی بودن دوره رقابت این علف هرز با گندم ، حائز اهمیت می باشد. یکی از راه های مؤثر و مناسب در کنترل این گراس، عقب انداختن تاریخ کاشت گندم به مدت ۳ تا ۴ هفته است. مشروط به اینکه در این مدت ازطریق آبیاری یا بارندگی، رطوبت خاک برای رویش علف های هرز تامین گردد.
پس از آنکه اکثر گراس ها به مرحله ۲ تا ۳ برگی رسیدند، مزرعه دیسک زده شده و متعاقبا اقدام به کشت گندم می شود.
مهمترین عاملی که باعث عدم توفیق کامل در استفاده از این روش می شود وجود رطوبت در خاک در موقع دیسک زدن است. که باعث ادامه زندگی بسیاری از گیاهچه ها و جلوگیری از مرگ قطعی آنها می شود.
برای رفع این مشکل باید ترتیبی داده شود که قبل از دیسک زدن، نسبت به مرگ قطعی گیاهچه ها اطمینان حاصل گردد.
تراکم و یکنواختی بوته
استفاده از عامل تراکم بوته یکی از اصول مدیریت علف های هرز محسوب می شود. تراکم بوته در واحد سطح بستگی به رقم گندم، حاصلخیزی خاک و بعضی عوامل دیگر مانند نحوه کشت دارد.
عامل بسیار مؤثر در موضوع تراکم، یکنواختی بوته در سراسر مزرعه است. فضاهای خالی در یک مزرعه گندم محل های مناسبی برای جوانه زدن و رویش علف های هرز می باشد.
پایین بودن تراکم بوته در واحد سطح نیز عینا شرایط را برای جوانه زدن و رشد و نمو و ایجاد مزاحمت علف های هرز فراهم می کند.
برداشت به موقع
پس از آنکه دانه های گندم کاملا سخت شده و محصول برای برداشت آماده گردید باید بدون فوت وقت کار برداشت محصول انجام شود. تعلل در این امر می تواند مشکلات زیادی در پی داشته باشد.
برداشت دیر هنگام محصول موجب ریزش بیشتر بذور بسیاری از علف های هرز نظیر یولاف وحشی، چاودار و خردل وحشی شده که با دخول در خاک و از دسترس خارج شدن بذور ریخته شده بر آلودگی های بیشتر و دراز مدت تر مزرعه افزوده خواهد گردید. در حالیکه برداشت به موقع ، امکان ریختن بذور به زمین را به طور چشمگیری کاهش خواهد داد.
تناوب زراعی
وارد کردن محصولاتی مانند کشت جو علوفه ای در برنامه های تناوب زراعی در مواردی می تواند نقش بسیار مؤثری داشته باشد.
روش های شیمیایی
ارائه روش های شیمیایی، به عنوان آخرین حربه برای مواردی است که با وجود رعایت کلیه اصول زراعی مزرعه کم و بیش آلوده به علف های هرز بوده و ضرورت کنترل آن ها از طریق کاربرد علف کش اجتناب ناپذیر باشد.
دیدگاهتان را بنویسید