کرم به و نحوه مبارزه با آن

کرم به

کرم به یکی از آفات مهم درختان به در باغات می باشد. برای جلوگیری از کاهش کیفیت و بازار پسندی محصول نیاز به کنترل و مبارزه با این آفت است.

نام علمی این آفت Euzophera bigella می باشد.

میزبان

میزبان این آفت درختان سیب، گلابی، گردو، زردآلو و آلو است. لارو از میوه و دانه آنها تغذیه می کند.

نحوه خسارت آفت

خسارت در روی به در محل تغذیه لارو، میوه گود و ناصاف شده و اغلب فضولات قهوه ای متمایل به سیاه حشره نیز در سطح و یا در داخل میوه تشکیل می گردد. نسل اول آفت حالت چوب خوارگی دارد و می تواند از قسمت های چوبی هوایی درختان میزبان تغذیه کند.

شکل شناسی

حشرات کامل، شب پره هایی خاکستری رنگ با نوار مواج عرضی تیره در روی بال های جلویی میباشند. بال های عقبی خاکستری روشن که در لبه عقبی مجهز به ریشک های بلند است.

عرض بدن با بال های باز ۱۷-۲۰ میلیمتر و طول بدن حدود ۹ میلیمتر می باشد.
لاروهای کامل ارغوانی رنگ به طول ۱۲ تا ۱۶ میلیمتر و با کپسول سر و پلاک پشت سینه قهوه ای رنگ می باشند. لاروهای این آفت از کرم سیب باریک تر و کشیده تر بنظر می رسند. بعلاوه در کرم به صفحه پشتی پیش قفس سینه قهوه ای تیره است. این صفت یکی از علایم متمایز کننده آن از کرم سیب می باشد. زیرا در لاروهای کامل کرم سیب، صفحه پشتی پیش قفس سینه تقریبا هم رنگ سینه و حلقه سوم شکم و صفحه پشتی حلقه مخرجی با آنال کاملا با کرم سیب متفاوت بوده و به وسیله این صفات می توان لاروهای این حشره را از لاروهای سیب تمیز داد.

زیست شناسی

کرم به نیز مانند کرم سیب زمستان را به صورت لاروهای کامل در داخل پیله های خاکستری رنگ و کشیده بسر می برد.
گاهی در زیر پوستک های درختان به جمعیت متراکمی از این لاروها همراه با لاروهای زمستان گذران کرم سیب مشاهده می شوند.
لاروهای زمستان گذران در اواخر اسفند ماه تبدیل به شفیره می شوند. این شفیره ها در اوایل فروردین و کمی قبل از باز شدن شکوفه های سیب به حشرات کامل تبدیل می شوند.

بر خلاف کرم سیب، این آفت برای تخمریزی قسمت های ناصاف و پرزدار را ترجیح می دهد. در نسل بهاره، تخم ها به فاصله ۸ تا ۱۰ روز باز می شوند. لاروهای جوان به فاصله کوتاهی وارد میوه های تازه تشکیل شده، دمبرگ ها، رگبرگ های اصلی و حتی سر شاخه های چوبی نشده می شوند. لاروها پس از وارد شدن به میوه، دالان های پهن در آن حفر می کنند و دانه های ریز و سیاه رنگ فضولات خود را در آن باقی می گذارند. گاهی از سوراخ های ورودی، فضولات لارو همراه با تار هایی آویزان است. یک لارو معمولا چند میوه را مورد حمله قرار می دهد و علاوه بر فساد و پوسیدگی میوه باعث حمله عوامل ساپروفیت نیز می شود. میوه ها پس از کرمو شدن معمولا نمی ریزند و به رشد خود ادامه می دهند.

روش های کنترل و مبارزه با کرم به

کنترل شیمیایی علیه این آفت همانند کرم سیب می باشد. با این تفاوت که چون این آفت در آخر فصل شدت بیشتری دارد. در برخی مناطق از جمله کرج حدود اوایل شهریور ماه روی سیب و گلابی های پاییزه یک سمپاشی اضافی الزامی است. درختان را علاوه بر سمپاشی اخیر، در اواخر شهریور یا اوایل مهر نیز یکبار دیگر سمپاشی می کنند. در عوض این درختان تا اوایل تیر ماه سال بعد برای کرم سیب و کرم به احتیاج به سمپاشی ندارد و می توان از دو سمپاشی اول روی این درختان صرفنظر کرد. از سموم پیشنهای برای کرم سیب، می توان در جهت کنترل این آفت نیز استفاده نمود.

برای مشاهده مطلب روش کنترل کرم سیب که مشابه روش کنترل کرم به می باشد کلیک کنید.