علف هرز پنجه مرغی

علف هرز پنجه مرغی

پنجه مرغی از علف های هرز سمجی است که بیشتر در مناطق گرم می روید. در اکثر باغات میوه و مزارع و حتی زمین های بازی و چمن زارها، کنار جاده ها و بخصوص محصولات زراعی یک ساله و زمین های بایر ایجاد مزاحمت می کند.
این گیاه امروزه در ۵۷ کشور جهان بعنوان علف هرز اصلی یا جدی محسوب می شود.

گیاه پنجه مرغی، چکواش یا چایر دارای نام علمی Cyndon dactylon می باشد.

بذر این گیاه قادر است در پاییز یا بهار جوانه بزند. این گیاه علاوه بر بذر قادر است از طریق قطعه قطعه شدن و پراکنش قطعات ریزوم یا استولون که
توسط ماشین آلات کشاورزی و یا به صورت های دیگر صورت می گیرد، تکثیر پیدا کند.

مورفولوژی

پنجه مرغی گیاهی چندساله است. ساقه های رونده سطح زمین و ساقه های زیرزمینی به صورت مفتولی شکل است.
دارای انشعابات متعدد کوتاه و برگ های فلسی شکل می باشد. از محل گره های ریزوم ها و استولون ها اندام های هوایی جدید به وجود می آید. برگ های آن ۲.۵ تا ۱۰ سانتیمتر طول داشته و رنگ سبز مایل به آبی یا سبز تیره دیده می شوند. گل آذین شامل ۴تا ۵سنبله ی ضعیف است که در انتهای یکی از ساقه ها به وجود می آید. سنبله ها به طول تقریبی ۴سانتی متر و شامل گروهی از سنبلک هاست. اینها بدون پایه و به صورت دو ردیف در یک طرف سنبله قرار می گیرد.

کنترل زراعی و مکانیکی

استفاده از گیاهان خفه کننده از جمله گیاهان بلند ، سریع الرشد و پرپنجه جهت ایجاد سایه شدید در کانوپی رشد علف هرز پنجه مرغی بسیار مفید می باشد.
کاشت متراکم گیاهان زراعی حائز ارتفاع کافی می تواند از طریق سایه اندازی موجب کاهش قدرت بوته های پنجه مرغی گردد.

آفتاب دهی خاک سطحی طی ماه های گرم سال با کمک پوشش صفحات پلاستیکی برای بالا بردن دمای خاک بسیار مؤثر است. آفتاب دهی خاک را در ماه هایی از سال که مه و باد در حداقل و تابش خورشید در حداکثر است، با استفاده از صفحات پلاستیکی شفاف مقاوم به اشعه اجرا می کنند.

شخم زدن در این روش الزامی نیست ولی اجرای شخم با عمق کمتر از ۳ اینچ می تواند تا حدودی مفید باشد. شخم های عمیق تر باعث انتقال بذور سطحی علف های هرز به اعماق خاک شده و بدین ترتیب از گرمای سیستم مصون می مانند.
استفاده از شخم، دیسک و روتوتیلرها در طی ماه های خشک سال می توانند آسیب جدی به ریزوم ها و استولن های پنجه مرغی برسانند.
شخم هایی با عمق بیش از ۶ اینچ باعث بالا آوردن ریزوم ها از عمق خاک به سطح زمین می شوند.

مالچ پلاستیک سیاه و قماش پوششی خاک با ممانعت از رسیدن نور خورشید به سطح بستر می شود. می توانند باعث تضعیف گیاه پنجه مرغی و در صورت دوام به مرگ آن بینجامند.
حداقل به ۶-۸ هفته برای موفقیت این عمل در تابستان نیاز می باشد. اجرای چنین عملی در زمستان ها مفید نخواهد بود. در زمان قرار دادن صفحات قماش پوششی نباید هیچگونه فاصله ای بین آنها واقع گردد. تا از خروج استولن ها و ریزوم ها از خاک بطور کامل جلوگیری شود.

کنترل شیمیایی علف هرز پنجه مرغی

کنترل شیمیای پنجه مرغی نیازمند انتخاب علفکش مناسب، زمان دقیق سمپاشی و تکرار تیمار می باشد.

گلایفوزیت (راندآپ) از جمله علفکش های غیر انتخابی برای کنترل پنجه مرغی می باشد.

پاشش علفکش پاراکوآت نیز می توانسند موقتاً باعث کنترل رشد پنجه مرغی شود.