آفت لیسه سیب
لیسه سیب از آفات مهم درختان سیب در ایران می باشد.
میزبان لیسه سیب درختان سیب می باشد ولی روی درختان گلابی نیز دیده شده است. درختانی که مورد حمله لیسه سیب واقع می شوند به شدت ضعیف شده به طوریکه حشرات چونجوار می توانند آنها را به آسانی مورد حمله قرار دهند.
نام علمی این آفت Yponomeuta malinellus می باشد.
لیسه سیب
شکل شناسی
حشرات کامل، شب پره های سفید رنگی هستند که عرض بدن با بال های باز حدود ۱۹ تا ۲۰ میلیمتر است. طول بدن آنها نیز ۸ میلیمتر متغیر است. روی بال ها و شکم تعدادی خال های سفید مشاهده می گردد. این تعداد در روی بال های جلویی ۱۸ تا ۱۹ عدد است.
حشره کامل لیسه سیب
تخم های لیسه سیب بوسیله پروانه ماده بطور کپه ای (۳۰-۴۰ عدد) در زیر پولک هایی در سطح شاخک ها قرار داده می شود. قطر پولک ۶ میلیمتر و رنگ آن ابتدا زرد روشن و در موقع تفریخ تخمها به رنگ قرمز متمایل به تیره در می آید. اندازه تخم ها ۴-۱۰ میلیمتر است.
لاروها دارای سر سیاه هستند. در سن اول لاروی دارای بدن زرد کاهی رنگ و دارای رنگ های مختلف در سنین بعد و در سن آخر بدن خاکستری و در سطح آن خال های سیاهی وجود دارد و پس از رشد کامل حدود ۱۸-۳۰ میلیمتر طول دارند. هر حلقه بدن دارای لکه سیاه می باشد.
لارو لیسه سیب
خسارت
لاروهای جوان لیسه پس از خروج از زیر پولک، ابتدا از برگ های جوان و بافت پارانشیم تغذیه می کنند. تقریبا بصورت لارو مینوز عمل می کنند و فقط اپیدرم تحتانی و فوقانی برگ باقی می ماند. سپس لاروها از برگ های مجاور خورده و فقط رگبرگ ها را به جای می گذارند. ضمن تغذیه از خود تارهایی می تنند که حالت تار عنکبوتی به درخت میدهند و با چسبیدن هر چند تا برگ بهم و ایجاد لانه الاروها به تغذیه میپردازند. گاهی بعد از خسارت آفت، درخت ممکن است برگ های جدیدی را بوجود آورد. بر اثر تغذیه این آفت، درختان ضعیف شده و محصول آنها بشدت کاهش می یابد.
زیست شناسی
لیسه سیب در سال فقط یک نسل دارد. زمستان را به صورت لاروهای نئونات یا جوان در زیر پولکی شبیه به پوست درخت روی سرشاخه ها می گذارند.
مبارزه و کنترل لیسه سیب
مبارزه بیولوژیکی
لیسه سیب دارای دشمنان طبیعی نسبت زیادی است از انواع پارازیت ها pimpla turionellae و pseudosrcophaga mamillata را می توان نام برد. امروزه کوشش می شود از باکتری Bacillus thringiensis به صورت محلول پاشی و ایجاد بیماری در لاروهای لیسه استفاده شود.
مبارزه شیمیایی
در این رابطه باید از اوایل فروردین تا اواسط اردیبهشت ماه بر حسب شرایط آب و هوایی محل، علیه لاروهای جوانی که از زیر پولک خارج شده و به تغذیه از برگ ها می پردازند سمپاشی نمود. بدین ترتیب می توان از سموم فسفره مانند گوزاتیون ۳۰٪ به نسبت آ در هزار، مالاتیون ۵۷٪ به نسبت ۳ در هزار و یا دیازینون ۶۰٪ به نسبت یک در هزار استفاده نمود.
بهترین زمان سمپاشی قبل از شکفته شدن شکوفه های درختان سیب است زیرا در این موقع لاروهای جوان به تازگی از زیر پولک ها خارج شده و روی سر شاخه ها می خزند ولی چون از نیمه دوم فروردین ماه تا اواسط اردیبهشت ممکن است برنامه سمپاشی دیگری نیز علیه سایر آفات سیب داشته باشیم بدین جهت سمپاشی علیه لیسه هم در این زمان توصیه می گردد.
دیدگاهتان را بنویسید