Generic filters
Exact matches only
Search in title
Search in content
Search in excerpt

گل جالیز و راه های مقابله با آن

زمان مطالعه: ۳ دقیقه
۵/۵ - (۳ امتیاز)

علف هرز گل جالیز

گل جالیز یا گلک (Orobanche) گیاهی انگلی است که فاقد کلروفیل و در نتیجه توانایی فتوسنتز ندارد.

گل جالیز انگل مطلق ریشه گیاهان دولپه بوده و به دلیل فقدان برگ و سبزینه با جذب آب و مواد غذایی از گیاه میزبان سبب کاهش رشد و عملکرد، ایجاد پژمردگی و در نهایت مرگ آن می‌شود.

کاهش عملکرد بسته به شدت حمله فرق می‌کند در برخی موارد زارعان به دلیل شدت آلودگی زمین کشت شده را رها می‌کنند.

دامنه میزبانی این انگل در بین گیاهان دو لپه وسیع بوده که در این خصوص می‌توان به گیاهانی چون آفتاب‌گردان، گلرنگ، بادمجان، گوجه فرنگی، توتون، عدس، باقلا، نخود، کلزا، هویج و برخی درختان میوه همچون بادام، زردآلو و غیره اشاره نمود.

گل جالیز

تکثیر و گسترش گل جالیز

گل جالیز در مرحله‌ای روی سطح خاک مشاهده می‌شود که خسارت عمده‌ای به گیاهان میزبان وارد نموده و علاوه بر این ارتباط محکم بین انگل و میزبان سبب شده که روشهای کنترل این انگل مشکل شود.

چرخه زندگی گل جالیز با بذر شروع می شود. بذر از طریق تحریک مواد مترشحه ریشه گیاه میزبان شروع به جوانه زدن می‌نماید و پس از اتصال به ریشه گیاه میزبان زندگی خود را ادامه می‌دهد. این انگل دارای بذرهای بسیار ریز بوده به نحوی که به‌طور تقریبی ۱۰۰ میلی‌گرم بذر گل جالیز حاوی تعداد ۲۰ هزار بذر است.

هر بوته این گیاه حدود ۲۵۰ هزار بذر تولید می‌کند. این بذرها توسط باد و آب آبیاری به راحتی جا به جا می‌شوند. اغلب بذرهای این علف هرز دارای خواب اولیه هستند و دامنه زمانی این خواب بین یک تا دو سال است. حداکثر فاصله بذر از ریشه میزبان برای تأثیرپذیری از مواد محرک جوانه زنی دو سانتیمتر و مدت زمان لازم برای تأثیرپذیری گل جالیز از مواد محرک ریشه میزبان پس از آماده سازی آن بین ۴۸ـ۲۴ ساعت است. بذرهای این گیاه می‌توانند قابلیت حیات خود را در شرایط آزمایشگاهی به مدت ۱۳ سال و در شرایط مزرعه‌ای به مدت ۱۲ سال حفظ کنند.

گل جالیز

کنترل گل جالیز در مزرعه

۱- آیش کردن زمین و یا ترجیحا ایجاد تناوب زراعی طولانی مدت با گیاهانی که میزبان گل جالیز نباشند.
۲- تحریک جوانه زنی بذر و رشد این گیاه در pH های بالای خاک (قلیایی بودن خاک) به دلیل پایین بودن جذب عناصر غذایی و ضعف عمومی گیاه میزبان انجام می‌شود. یکی از بهترین راه های کنترل این علف کاهش pH خاک و اسیدی کردن خاک می‌باشد.
۳- وجین دستی گل جالیز قبل از گلدهی و تولید بذر باید گیاه گل جالیز را با یک وسیله تیز از بین برد.
۴- یخ آب زمستانه نیز در کنترل و مبارزه با گیاه انگلی گل جالیز می تواند موثر باشد.
۵- آفتاب دهی: از پلاستیک شفاف بعد از استفاده از سموم بذرکش استفاده کنید و حدود ۶ هفته در دمای ۵۰ سانتی‌گراد باید بماند.  یکی از راههای تجربی که برخی کشاورزان از آن استفاده می‌کنند کابرد اسپری اوره یا نمک فقط روی این علف هرز است.
۶- کنترل شیمیایی: کنترل شیمیایی آنچنان موثر واقع نمی شود ولی به صورت زیر توصیه می شود:
علف کشی نظیر رانداپ به میزان ۵۰ سی‌سی در هکتار برای سه نوبت در زمان ۳۰، ۴۰ و ۵۰ روز پس از کشت نشاء می‌توان در مزرعه استفاده نمود. یکی از راه های نابودی این گیاه حذف بذور موجود در خاک است. بذور این علف حدود ۱۲ تا ۱۵ سال زنده می‌مانند. با استفاده از مواد بذرکشی مانند متیل بروماید یا متام سدیم در خاک به شکل تدخینی می‌توان باعث نابودی بذور این گیاه شد. ولی کاربرد این مواد تاثیرات بد زیست محیطی دارند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ضبط پیام صوتی

زمان هر پیام صوتی 5 دقیقه است