معرفی :
اوره (به انگلیسی: Urea) یا کاربامید (به انگلیسی: carbamide) یک ترکیب آلی با فرمول شیمیایی CO(NH₂)₂ است.
بیشتر از ۹۰ ٪ از تولید اوره در دنیا، به منظور استفاده به عنوان کودهای شیمیایی حاوی نیتروژن است. در کاربردهای عمومی، اوره دارای بالاترین مقدار ازت در میان تمامی کودهای جامد نیتروژنی است (۴۶٫۷ ٪). بر این اساس، اوره پایینترین هزینههای حمل و نقل را به ازای هر واحد از تغذیه نیتروژنی به بار میآورد.
اوره در خاک، هیدرولیز شده و به آمونیاک و دیاکسید کربن مبدل میگردد. آمونیاک حاصل از این فرایند، توسط باکتریهای موجود در خاک به نیترات اکسیده میشود، و در نتیجه میتواند توسط گیاه جذب گردد. اوره همچنین در بسیاری از موارد، در فرمولاسیون چند جزئی کودهای جامد نیز، مورد استفاده واقع میشود. از آنجا که اوره به میزان زیادی محلول در آب است، بنابراین برای استفاده در محلولهای کودی نیز بسیار مناسب است (از جمله در ترکیب با آمونیوم نیترات)
نحوه ساخت اوره :
زمانی که دیاکسیدکربن با آمونیاک غیرهیدرات واکنش میدهد، اوره تولید میشود. این فرآیند تحت فشار بالا و در دمای ۱۸۰ درجه سانتیگراد اتفاق میافتد. اورهای که از این فرآیند بدست میآید، فرآوری میشود تا به شکل دانهها یا توپکهای جامد بهنام پریل درآید. اوره خشک کاملاً در آب محلول است و باید تا زمان مصرف دور از رطوبت نگهداری شود.
مزایای کود اوره :
در حالت کلی، اوره میتواند بیشترین مقدار نیتروژن را با کمترین قیمت در اختیار خاک و کشت قرار دهد. این ماده بهسادگی انبار میشود و در دراز مدت خطر آتشسوزی ندارد. اوره را میتوان یا به تنهایی استفاده کرد یا با کودهای دیگر مخلوط نمود. برای گیاهانی که در خاکهای اسیدی بهتر رشد میکنند، کود اوره از بهترین گزینههایی است که موحب اسیدیشدن خاک میشود. در کشت محصولاتی چون ذرت، توت فرنگی و سایر گیاهانی که به نیتروژن بالایی نیاز دارند، کود اوره قادر است مقادیر بالایی از نیتروژن را فوراً در اختیار گیاه بگذارد.
معایب کود اوره :
پس از واکنشهای شیمیایی که با مصرف اوره در خاک ایجاد میشوند، مراقبتهای ویژهای باید صورت گیرند تا آمونیوم تبخیر نشود. این امر برای کشاورزانی که در مزارع بزرگ کشت میکنند، مشکلساز میشود. قابلیت انحلال بالای اوره باعث میشود که انبار نمودن آن ضرورتاً بهحالت خشک صورت گیرد.
زمان مصرف کود اوره :
زمان مصرف عموما با توجه به نوع خاک و نوع گیاه مشخص می گردد. به عنوان مثال برای پنبه در هنگام کشت به خاک افزوده می شود اما در مورد سبزیجات این اتفاق در فصل رشد باید رخ دهد یا برای گندم بهترین زمان استفاده در هنگام جوانه زنی است .
همچنین آن را می توان به ذرت، گندم زمستانه و یا هر دانه کوچک دیگری اعمال کرد با این حال، این برنامه باید در فصول سرد سال باشدبه این دلیل که در دوره های گرم (۶۰ درجه فارنهایت یا بالاتر)، urea در تماس با مواد گیاهی، تمایل دارد به آمونیاک تبدیل شود که این موضوع باعث کاهش جذب نیتروژن به گیاه خواهد شد.
جایگزین کود اوره :
آمونیوم نیترات، آمونیوم سولفات و پتاسیم نیترات به دلیل داشتن محتوای نیتروژن بالا جایگزین هایی مناسبی برای کود اوره هستند. کودهای طبیعی حاوی نیتروژن شامل کمپوست ها، علف ها، دانه پنبه هستند که می توان آنها را به خاک اضافه نمود. با رعایت تناوب کشت با گیاهانی مانند حبوبات ، یونجه، برخی میخکها و بادام زمینی که نیتروژن تولید می کنند می توان استفاده از این کود شیمیایی را متوقف کرد.
ترکیب کردن اوره با کودهای دیگر :
اوره و کودهای حاوی آن را می توان به آسانی با مونو آمونیوم فسفات یا فسفات دی آمونیوم مخلوط کرد.
اوره را با سوپر فسفات ها مخلوط نکنید مگر اینکه کمی بعد از مخلوط کردن استفاده شود. این ماده با سوپر فسفات ها واکنش نشان می دهد، مولکول های آب را آزاد می کند و در نتیجه ماده مرطوب بدست می آید که ذخیره و استفاده از آن دشوار است.
تجزیه اوره به محض قرار گرفتن در معرض خاک شروع می شود. اگر خاک کاملاً خشک باشد، هیچ واکنشی رخ نمی دهد.اما با داشتن آنزیم اورهاز با وجود حتی مقدار کمی از رطوبت خاک، اوره به طور معمول هیدرولیز می شود و به آمونیوم و دی اکسید کربن تبدیل می شود. این می تواند در دو تا چهار روز اتفاق بیفتد و با زمان سریع تری در خاک های با pH بالا اتفاق بیافتد. مگر اینکه باران ببارد، شما باید این ماده را در این مدت ترکیب کنید تا از هدر رفتن آمونیاک جلوگیری شود در صورت سرد بودن دمای خاک، ممکن است ضرر و زیان در بهار بسیار کم باشد.
نکات ایمنی مهم کود اوره :
اوره باعث سوزش پوست و چشم و عوارض تنفسی می شود. قرار گرفتن مداوم پوست در معرض این ماده باعث تورم پوست خواهد شد. غلظت بالای آن در خون نیز باعث آسیب به اندام های بدن می شود.
اگر آن را بالاتر از نقطه ذوب گرم کنید ، تجزیه شده و بخارات سمی تولید می کند. اوره به طور معمول قابل اشتعال نیست ، اما مخلوط شدن آن با اکسیدان های قوی مانند نیترید باعث انفجار می شود.
از آنجاییکه اوره رطوبت هوا را جذب می کند باید آنرا به درستی ذخیره کنید. همچنین در صورت نیاز به ذخیره انبوه ، باید آن را با پوشش مخصوص و عایق آب بپوشانید. همچنین توصیه می شود که اوره و همچنین بسیاری از کودهای جامد دیگر در مکانی خنک و خشک ، جایی که تهویه هوا به خوبی انجام شود ، نگهداری شوند.
دیدگاهتان را بنویسید