مبارزه بیولوژیکی با آفات توسط زنبور پارازیتوئید

معرفی:

کنترل بیولوژیکی (بیوکنترل) یک رویکرد بی خطر و پایدار است که از دشمنان طبیعی مانند شکارچیان استفاده می کند.

زنبورهای انگلی ، یک گروه بسیار بزرگ و تکاملی ازحشرات hymenopteran عوامل کنترل بیولوژیکی شناخته شده برای آفات بندپایان در اکوسیستم های کشاورزی و جنگل هستند. آنها به عنوان انگل ، تخم های خود را روی یا در بدن بندپایان دیگر می گذارند ، دیر یا زود باعث مرگ این میزبان ها می شود.

زنبورهای پارازیتوئید از برخی کوچکترین گونه های حشرات تا زنبورهایی به طول حدود ۲.۵ سانتی متر را شامل می شوند.

بعضی از ماده ها دارای یک تخم ریز چسب ناک ، بلند و تیز در انتهای شکم هستند ، گاهی اوقات فاقد غدد سمی است و تقریباً هرگز به صورت نیش ایجاد نمی شود.

پارازیتوئید ها می توانند به روش های مختلفی طبقه بندی شود. آنها می توانند در بدن میزبان خود به عنوان اندوپارازیتوئید(زندگی انگلی در داخل بدن میزبان ) زندگی کنند ، یا از خارج از بدن میزبان به عنوان اکتوپارازیتوئید(زندگی انگلی در خارج بدن میزبان ) از آن تغذیه کنند: هر دو استراتژی در بین زنبورها یافت می شوند.

اندازه میزبان برای ایجاد پارازیتوئید مهم است ، زیرا میزبان کل مواد غذایی آن است تا زمانی که در بزرگسالی ظاهر شود. میزبانان کوچک اغلب پارازیتوئیدهای کوچکتری تولید می کنند.

برخی از زنبورهای انگلی به میزبان با سیگنال های شیمیایی علامت گذاری می کنند تا نشان دهند تخم تخم گذاری شده است ، این حالت ممکن است هم رقبا را از تخمگذاری منصرف کند و هم اینکه به دیگران علامت دهد که دیگر در آن میزبان به تخم نیاز نیست ، به طور موثری احتمال رقابت فرزندان برای غذا را کاهش می دهد و بقای فرزندان را افزایش می دهد.

زنبور پارازیتوئید در کنار لارو پروانه

زنبورهای پارازیتوئید مفید در نظر گرفته می شوند زیرا به طور طبیعی جمعیت بسیاری از حشرات آفت را کنترل می کنند ، آنها با تخم گذاشتن درون یا روی بدن آفات و تغذیه حشره به وجود آمده از بدن میزبان باعث مرگ آفت می شود.

از آنها به طور گسترده ای (در کنار سایر انگلی ها مانند مگس های tachinid) برای کنترل بیولوژیکی آفات استفاده می شود ، که مهمترین گروه ها زنبورهای ichneumonid هستند که عمدتاً بر روی کرم پروانه ها و پروانه ها شکار می کنند.

به طور کلی از زنبور های پارازیتوئید می توان در کنترل انواع آفات از جمله شته ها،لارو پروانه ها و سوسک ها،سن ها،مگس ها و… به طور طبیعی استفاده کرد.

از مزایای مبارزه بیولوژیکی میتوان به عدم خسارت به طبیعت و کنترل آفات بدون استفاده از سموم مضر نام برد و باعث تولید محصول ارگانیک می شود.