علف هرز پنیرک و راه های مقابله با آن

علف هرز پنیرک

علف هرز پنیرک با نام علمی Malva neglecta از تیره Malvaceae می باشد.

پنیرک گیاهی یکساله زمستانی یا دو ساله که ازدیاد آن از طریق بذر صورت می گیرد.

برگ های این گیاه ساده , قلبی شکل و به طور متناوب روی ساقه قرار دارد.

رگبرگ های پنجه ای دارند و مو های ستاره ای شکل چند سلولی آنها را تزیین کرده است و گل های آن توله منظم و هرمافرودیت است.

میوه پنیرک گرد , فشرده و سطح خارجی آن نا صاف و خشن است و دانه های آن قهوه ای رنگند.

این گیاه معمولا در زمین های زراعی و بایر و مرطوب نمایان می شود.

این گیاه نیز دارای خاصیت دارویی می باشد.

راه های مقابله با پنیرک

برای مبارزه و کنترل این علف هرز خسارتزا می توانید از روش های زیر استفاده کنید.

روش های مکانیکی

الف) وجین یا کندن علف هرز با دست: این روش بیشتر زمانی کاربرد دارد که گیاه اصلی در مزرعه در حال رشد می باشد و علف های هرز بین بوته ها با دست و یا با ابزاری مثل بیلچه کنده می شود.

ب) مبارزه با علف های هرز با استفاده از شخم زمین تا عمق ۳۰ سانتیمتر

ج) مبارزه با علف های هرز با استفاده از آتش زدن (یکی از معایب این روش این است که دمای بالا باعث از بین رفتن میکروارگانیسم های مفید خاک می شود.)

روش زراعی

با توجه به زمان رویش خرفه می توان زمان کاشت محصول را اگر امکان دارد عقب یا جلو برد تا در هنگام برداشت محصول این علف وجود نداشته باشد یا حداقل رشد را داشته باشد.

کنترل پنیرک با استفاده از سموم

در مزارع غلات (گندم وجو) از علفکش مکوپروپ پی+دیکلوپروپ پی+MCPA(SL60%) به نسبت ۲.۵ لیتر در هکتار و در مرحله ۵ تا ۶ برگی شدن گندم استفاده می شود. همچنین تری بنورون متیل (گرانستار) DF75% به میزان ۱۵-۲۰گرم در هکتار.

در مزارع پنبه از اتال فلورالین (EC33.3) به نسبت ۳ تا ۳.۵ لیتر در هکتار قبل از کاشت و به صورت مخلوط با خاک در یک نوبت استفاده می شود.

در مزارع نیشکر برای مبارزه با گونه M.parviflora از متریبوزین (DF75%,WP70%) به نسبت ۲-۴ کیلوگرم در یک نوبت استفاده می شود.

برای محصول کلزا از سم هالوکسی فوپ اتوکسی اتیل (EC12.5%) به نسبت ۲ لیتر در هکتار استفاده می شود. (زمانی که حداقل دمای شبانه روز به پایینتر از ۵ درجه سانتیگراد میرسد از مصرف این علف کش باید خودداری شود.)