شته سبز انار

شته سبز انار چیست؟

شته ها حشرات کوچکی هستند که شیره گیاهان را می مکند.
این حشرات شاخه های جوان، گل ها، میوه و برگها را اشغال می نمایند. عسلک مترشحه توسط شته ها خسارات وارده را افزایش می دهد. گل ها ریزش نموده و میوه های کوچک می خشکند. شاخه های جوان از رشد باز می مانند.
در صورت وجود جمعیت انبوه آن به توقف رشد در درختان انار سبب می شود.
متعاقبا قارچ های عامل بیماری فوماژین اندام های آفتی را اشغال می نمایند.

شته سبز انار با نام علمی Aphis punicae Passerini معمولا روی درختان انار بسر برده ولی روی گیاهان متعلق به جنس های Bignonia ،Duranta و LawSonia نیز یافت می شود.

شکل شناسی شته سبز انار

ماده های بدون بال ۱۵ میلی متر طول دارند و رنگشان سبز مایل به زرد است.
ماده های بالدار ۱۴ میلی متر طول دارند و دارای سر و سینه تیره با سایه های سیاه و شکم سبز رنگ هستند.
حشرات ماده بکرزا بی بال به رنگ سبز و یا سبز مایل به زرد بوده و کورنیکولها نیز به رنگ روشن می باشند.

چرخه زیستی شته سبز

شته انار زمستان را به صورت تخم در روی سرشاخه های انار و پاجوش ها به صورت تکی یا گروهی سپری می کند.
اولین ماده ها در بهار ظاهر شده و در سطح شاخه های جوان شروع به تخمگذاری می نمایند.
در روی درختان انار در ماه های بهار بالاترین جمعیت را دارد و گاهی تمامی سر شاخه های جوان گل و میوه های تازه تشکیل شده را می پوشاند.
در طول فصل گرم سال شته انار به فرم های بالدار و بی بال در پناهگاه های مختلفی بسر می برند.
این زمان مهاجرت به روی گیاه بامیه و انواع نسترن ها صورت می گیرد.

مبارزه با شته سبز انار

باقی ماندن پاجوش های درختان تا اواخر بهار به عنوان تله و حذف آنها در آخر بهار در کنترل این آفت توصیه می شود.
به دلیل حفظ و نگهداری دشمنان طبیعی، استفاده از سموم شیمیایی توصیه نمی شود ولی در صورت بالا بودن جمعیت آفت، در صورتیکه مبارزه شیمیایی لازم باشد بهتر است این اقدام علیه تخم ها در زمستان صورت گیرد و سمپاشی با ترکیبات روغنی ترکیبات سوزاننده و یا ترکیبات فسفره روغنی انجام گیرد. سمپاشی بهاره بهتر است قبل از گل انار و با یکی از ترکیبات سیستمیک انجام شود.

در صورتی که آلودگی شدید باشد می توان از یکی از سموم Etofenprox یا Etiofencarb یا Pirimicarb استفاده کرد.